İnsan!
Rahmet ol yağ!
Rahmette yaşayacağın can,
Sevgili olup da gönüllerde doğduğun an,
Kendine üflediğin can.
Zan etme ki başkasına rahmet edersin
Rahmet ettikçe kendine yağansın.
Sen, selsebil kendini yaşarsın.
Başkasını değil, kendini yaşarken Hakk’ı yaşarsın.
Beden için tüketirken,
Ruh için, üretirken beslenirsin.
Öyle ise yağ!
Rahmet ol da yağ.
Ürettiğin, emeğin ile kendine yağ.
Erdemler değişmezin olsun,
İbadet bineğin olsun.
Emeğin Allah’tan olsun
Kendine böylesi, rahmet ol da yağ!
Kendinde, kendini doğurmadığında
Gölgesinde durduklarını yaşarsın.
Rahmet ettikçe kendini aşarsın.
Üretirken Rabbine vardığında
Rabbin ile kendini bulduğunda
Özgür olacak olansın.
Demirden halka olup da zindanın olsa âlem,
Zincirlendiğin hesap defterin olsa geçmişin
Müebbet cezan ateşten gömleğin.
Geçmişin hesabını bugün bulduğunda
Rahmet olup da kendini doğurduğunda
Geleceğini kurtaransın.
İnsanlığını bulduğun anda
Allah’ı hakkı ile yaşadığında
Saltanatında, kendini bulduğunda
Hak ettiklerini, hakkın olanda
Özgürce yaşayacaksın.
Halil İbrahim GENÇ
