Ey insan!
İstenen sen iken
Sen başkalarını istemektesin.
Ellerinden tutman gerekenleri
Kendi gölgene tutsak etmektesin.
Ayna olman gerekirken,
Abide olmasını istediğin bir put dikmektesin.
Senden istenen sen iken
Kendine yitik, hülyalarda gezmektesin.
Hürlük sana teklif edilmişken
Nefsine köle olmayı seçmektesin.
Gafile, zalime boyun bükmektesin.
Varlık önüne serilmişken
Üç pahayı, kendine tercih etmektesin.
Şu fani dünyada, hak üzeri yaşaman gerekir iken
Kendiliğine yitik zanlarda gezinmektesin.
Gayb-ül gayb dedikleri sensin.
Sen kendiliğine gayb iken
İzzeti şerefi nereden bileceksin.
Böyle olsa da Allah’ın görünüşe geldiği mabetsin.
Niyazi’nin dediği gibi
Kendinde kurtuluşu bulması gerekensin.
Kur’an rehberin ise
Evvela kendine,
Vicdanında yakin gelmesi gereken sensin.
Her okuyuşunda, kendine tanık olması gerekensin.
Zan etme ki güneş olarak doğan sadece sensin.
Senin gibi doğan nice güneş ile seyir etmektesin.
Varlık deryası fakrı ister iken.
Fakrı olmayan sen, silinir gidersin.
Rahmet ol ki seninle doğan nice güneş ile yeniden doğasın.
Varlık deryasında
Allah ile kendini bulasın.
Kur’an’ın her ayeti ile can bulan,
Sen olasın.
Sen gönlünde Ben olmakta bütünlüğünü bulması gerekensin,
Varlık âleminde bizliğe tanık olması gerekensin.
Sen!
Bizliği ahadiyet gereği nurda bulduğunda,
Âlemlerde yek parça seyir ettiğinde de bulması gerekensin.
Sen âlemlere doğan güneşsin
Seninle anlam bulan âlemlere, ruh üfleyensin.
Sen Allah’ın hakikatini görünüşe getiren iken
Kendiliğine gafil kalmaması da gerekensin.
Böyle olsa da
Sen kendini âlemlerde arar iken kendine gafil kalansın.
Gafil kalma!
Kaldıkça, kendiliğine dönüşü uzatan yolda kaybolur.
Acılar, hasret, acziyet azap durağın olur.
Sen senden, Ben olandan, biz olmaktan uzaklaştıkça
Vicdan uğraman gereken durağın olur.
Ne güzel duraktır o
Allah ile buluşacağın, dertleşeceğin,
Kendini gözyaşlarına boğacağın,
Kutsiyeti özünde bulacağın duraktır o.
Pişmanlıkların muhabbete döneceği
Öz değerlerde insan olacağın
İnsan olarak vücud bulacağın duraktır o.
İnsan, vicdanda Allah ile kendini bulan,
Olması gerekende yaşamakla tutarlı olandır.
İnsan!
Sen kendini bulmadıkça, gerçekleştirmedikçe
Zelil olacaksın!
Hak üzeri hakikati yaşadıkça,
Duygusunda hakiki insan olduğunda
Huzuru bulacaksın!
