İnsan bu Pamuk ipliğinde yaşar Dağları kendi yaratmış gibi bakar Hiç ölmeyecek gibi yaşar. Burnu Kaf dağına uzanır Yerkürede elleri dolaşır Doymaz gözleri ile göklere bakınır Yukardan bakışları ile ezer de ezer. İnsan bu Gözleri kör kılan hevâsı içinde Hırsı, öfkesi ile yıkar da yakar. Sanki kendisine kalacak dünya Ölüme, […]
Monthly Archives: Ekim 2020
14 posts
Eskiler, “Fakiri diken üstünde yılan ısırır” derlerdi. Çıkmazlar içinde tıkandıkça tıkanan Umudun gölgesi altında karanlıkta boğulan Acıları katık olmuş da gelecekten kopan Günü bitmeyecek gibi yaşayan. Daim var olma çabası içinde Çabasını yitirdiğinde Ölümü rahmet diye bekleyen. Yoksunluk ateşten gömlek Ateşler içinde çaresiz Uzanacak el yok mu diye bekleyen. Emir, […]
Herkes meşrebince bakar Mizacı gereği yol tutar. Kimisi bardağın boş tarafına Kimisi de dolu tarafına bakar. Havadan sudan dert edineni, Sivrisinek saz gamsız yaşayanı da var. Kızgın bir volkan misali patlamaya hazır olanı, Sükûnet bulmuş bir derya gibi olanı da var. Herkes meşrebince yaşar Mizacı gereği katılır varoluşa Kendinden habersiz […]
Kaygı ve umut, ayrık iki kardeştir Uzandıkça kaygının gölgesi Varoluşun ağırlığı çöker üstüme Ufukta görüldükçe umudun ışıkları Geriye atılan kaygının gölgesi Ağır, ağır takip eder beni. Umutsuzluk, bilirim küfürdendir. Kaygının gölgesi altında umut Sığınılacak Mevla’mın elidir. Kaygı ateşten bir kor, beni kendinde kılar Aciz varoluşuma ayna tutar. Umut bir meltem […]
İnsan büyük emek, Yokluktan varlığa vücud bulmakta Acziyet, acılar çaresizlik içinde yaratılmakta Bilinmezlik önünde kaygıyla bakmakta Emek ile değer yaratmakta Her devirde kendini yeniden yaratmakta. Mutluluk güneş ise her daim batmakta Umut ile hep yeniden doğmakta. Kudret elde vücud bulmakta Çabası içinde değer bulmakta Kendini yaratmak kaderi olmakta. Emir, insan […]