Zulmün elleri uzandı ayaklarıma
İtiraf edeyim, korkarım!
Karanlıktan aydınlığa,
Çocuk misali koşarım.
Hiç kaybetmedim
Korku ve neşeyi
Yitirsem,
Kendimden korkarım!
Karanlıktan aydınlığa
Bunlar ile koşarım.
Zulmün acıları serildi önüme
İnsanlığımdan utanırım.
Utancım ile geleceğe
Umut dolu bakarım
Bugünden geleceğe
Çocuk gibi koşarım.
Hiç kaybetmedim
Utanç ve umudu
Yitirsem,
İnsanlıktan korkarım
Karanlıktan aydınlığa
Bunlar ile koşarım.