Dökülen yapraklar
Güz yağmuru gibi
Oturmuşum hüzünlü
Boşluğa bakmakta
Kendi hâlimden hoşnut
Derinlere dalmakta.
Boşluk, bu kadar mı huzurlu?
Kendiliğin derinliği, bu kadar mı çekici?
Dokunmayın bana!
Ne geçen selam versin
Ne de gelen
Zaten selamdayım ben.
Hüzünlü bakışlarda
Nefeslendiğim huzurda
Bir başına,
Sadece kendimi yaşamakta
Dokunmayın bana!
Ne geçen selam versin
Ne de gelen
Zaten selamdayım ben.
Dökülen yaprakların altında
Güz yağmurunda
Selamı bulduğum bakışlarımda
Ruhuma dokunan huzurda
Dokunmayın bana!
Ne geçen selam versin
Ne de gelen
Zaten selamdayım ben.
Bilirim ağustosun sıcağında
Uzak gibi dursan da yakınsın bana
Mevsim dönümü başlamışken yaşanan
Yazın huzuru içinde aranan
Hüzne dair yaşanan
Huzuru bulmuşken
Dokunmayın bana!
Ne geçen selam versin
Ne de gelen.
Zaten selamdayım ben.
Emir, bütün resimler silinirken
Yeniden çizilirken
Kâinatı kucaklayan
İnsan resmini yaşarken
Dokunmayın bana!
Ne geçen selam versin
Ne de gelen
Zaten selamdayım ben.
Halil İbrahim GENÇ