Düşünüyorum!
Efkârım duman olmuş tütmekte
Saatler, aylar bir an gibi geçmekte
Korkular, kaygılar esaretin gölgesi gibi çökmekte
Umuda tutundukça, ilahi aşkta yandıkça
Düşüncem yeniden şekillenmekte.
Vakit böylesi geçmekte.
Düşünüyorum!
Hakikate sırtımı vermişsem
Nasıl yaşamam gerektiğini bilmekteysem
Sonuçta, korkacak değilsem eğer
Korkuya, kaygıya çekmişim ölüm bayrağını
Cesaret ile âlemden âleme, özgürce düşünürken yürümekte
Böylesi vakit geçmekte.
Düşünüyorum!
Ayak altı taklitler, sığ sularda boğulan şekilciler
Geride kalmışsa korkular
Kendini gerçekleştirirken özgünce
Hep, yeni bir doğuşa bakmaktayım.
Düşünüyorum!
Acıları tüketen hikmete bakarken
Hikmet dolu varoluşa kanat açarken
Sonsuza açılan derin düşüncelerde
Hep yeniden, yeniden yeni düşüncelerde
Özgürce varoluş çabası içinde
Örneği olmayan öncesizlikte
Kendimi gerçekleştirmekteyim özgünce.
Emir’im, düşünüyorum!
Sonu gelmez varoluş çabası içinde
Anlamsız, değersiz ne varsa hep geride
Dünya yeniden şekillenecek ise
Düşünüyorum!
Her düşündüğümde, kendime ruh üflemekte
Böylesi canlı kılınmış kendilik âleminde
Yaratana katıldığım her nefeste
Kendime kattığım dünyalar, yeniden şekillenmekte.
Halil İbrahim GENÇ
