Kaygısız kaldın mazlumun ahına
Kayıtsızsın zalimin zulmüne
Sevgiye aç yetimden uzak
Açın halinden habersiz tok
Hevâsı derdinde özüne yitik
Hakikate gafil, insandan uzak kalmışsın.
Kaygısız kalmak, gamsız yaşamak
Kayıtsız kalırken duyarsız yaşamak
Hakikatten sonuç almadan riyada yaşamak
En büyük günahı kendi varlığına işlemişsin.
Günahın en büyüğünü yaşarken günahsız mı zannettin kendini
Belli ki günaha dahi duyarsız kalmışsın.
Gez gör dünyayı insan ne hâlde
Acılar içinde kendine gebe
Bitmez çatışkılar, çelişkiler içinde
Umuda gözlerini kapamış ise çaresizlik içinde
Suçun büyüğünü sen işlemişsin.
Cezan, suçuna mahkûm intizar içinde
Duyarsız olanlara küfür içinde
Duyarsızlığa mahkûm olmuşsun.
İnsandan mahrum Allah’tan mahrum
Cezanın büyüğünü boynuna takmışsın.
Bilmiyorsan ne yapacağını, arafta kalmış şaşkınlardan mısın?
Emir, özür kapısını açık tut!
Hakikate duyarsız, şükürden uzak, rızadan yoksun
Benlik dağında yaşarken insana tenezzül etmekten mahrum
Helalı haramı ayırt etmeden yaşayacaksan hizmetten mahrum
Yaşayan ölülerden olma, sakın!
Olmayasın özünden mahrum.
Halil İbrahim GENÇ
