Sen, nimete erenleri bulmadan insan mı oldun
Onlardan nefes almadan eren mi oldun
Hizmete adanmadan nefes mi aldın
Secdeye varmadan göklere mi vardın
Toprakla buluşmadan kavuştun mu sandın
Aşkı ile yanmadan var olduğuna mı kandın
Gazap yurdunda kul olmadan rahmete gark olacağını mı sandın
Belli pek bilmişsin, hakikati yaşadığından da gafilsin
Bir hiç uğruna kendini unutmuş, Kaf dağında gezinmektesin
Rabbinden uzaklaşmış, sebeplerde kaybolmuşsun
Sevgilide huzuru bulmak yerine, kendine, hevâna aldanmışsın
Belli ki unutmuşsun, er ya da geç bir gün hatırlarsın.
Halil İbrahim GENÇ
