İlahi adalete iman etmekteysen
Her şeyin bir bedeli olduğunu
Kısası, karmayı bilmekteysen
Kendinden çalma!
Yanlışa, günaha dair yaşadıkların
Bitmez hırsların
Öfke ile yakıp, yıktıkların
Hep kendinden çaldıkların
Kendinden çalma!
İsraf ettiğin zamanın
Kıymetini bilmediğin varlığın
Bir hiç uğruna feda ettiğin yaşamın
Hep kendinden çaldıkların
Kendinden çalma!
Umarsız yaşarken
Peşinden koştuğun tükenmez hazların
İçinde kaybolduğun küçük hesapların
Öz varlığından mahrum kılanların
Hep kendinden çaldıkların
Kendinden çalma!
Emir’im, kendime dair çalacak bir şey kalmadı
Zor yokuşlar hep geride kaldı
Paylaştıkça, yaşananların tadı öz varlığımı hatırlattı
İnsanlığımı öldüren ne varsa
Ölüme kanat açtı.
Yağan yağmurun, esen rüzgârın, yıldızlı bir gecenin
Daha nicesinin
Bağrında yatan güzellikler hep bana kaldı
İnsanı yaşarken insan ile
İnsanlık bana kaldı
Nesnelerimi değil, kendimi tattığım ilahi isimlerde
Ben Rabbime kaldım.
Meğer prangaymış kendimden çaldıklarım
Kendimi özgürce yaşamaya engel hapishane duvarlarım
Özgürlüğü, kendimi, aslımı yaşarken geride bıraktıklarım.
Âlemler, insanlık, güzeller güzeli Rabbim
Yurt olmuşsa bana
Güzellik, güzel olanlar ile bulacağım
Özgürlük, sonuçta bulacağım
Böylesi yaşadığım.
Öyle ise
Varlık içinde bulacağın
Güzel şeyler için ise yaşadıkların
Kendinden çalma!
Sonunda pişman olacağın
Keşke deyip de hayıflanacağın
Geçmişe mahkûm kılınacağın
Günden uzak,
Güzel günler için ise yaşadıkların
Kendinden çalma!
Halil İbrahim GENÇ
