Kolunu kanadını kırmışlar
Miski amber kokardın
Şimdi, hüzün kokuyorsun.
Başını önüne eğmişler
Bir sen vardın, güzelliğin ile kendini yaşatırdın
Âlemlerin kıblesiydin
Şimdi, başını öne eğmiş, kim bilir hangi illerde geziniyorsun.
Dertli, sert bakışların ardına saklamışlar
Ne güzel bakardın, derinlerde sen vardın
Yaşam sevinci ile âlemlere uzanırdın
Şimdi, yolda kaybolmuşsun, bilmiyor nerelere bakıyorsun
Dertli başında nerelere kaybolmuşsun.
Belli, derde düşmüş, kendi dünyana mahpus, bir yerlerde kaybolmuşsun
Sırtın dik yıkılmamışsın ama başını öne eğmişler
Eskiden özgüven abidesiydin
Şimdi, acziyet durağın, kendin kokuyorsun.
Kendin olmaya yol arıyorsun, haberin yok, kendine yol bulmuşsun
Kaderin kendin olmaksa elbet kendini bulacak, kendin olacaksın
Şimdi kaybolmuş oyalanıyorsun, yeter desen kendine yol olursun.
Halil İbrahim GENÇ
