Kaygı ve umut,
Zamana dair kanatlarım
Yaşarken günde
Dünden kalan izlerim
Yarınlara tutunduran ellerim.
Umut ettiğimi bulduğumda
Kaygılarımı aştığımda
İman ile baktığımda
Zamana ait değil,
Zamansız yaşayanım.
İnsanı, zamanda değil,
Zamansız oluşunda bulanım.
****
Bülent Halil İbrahim GENÇ
Kaygı ve umut, ayrık iki kardeştir Uzandıkça kaygının gölgesi Varoluşun ağırlığı çöker üstüme Ufukta görüldükçe umudun ışıkları Geriye atılan kaygının gölgesi Ağır, […]
Ah kaybedilen gençlik Kaygıdan uzak, hayal kurmayı unutmuş Deneyimden uzak, günü yaşarken gerçeklerden kaçan gençlik Hevâsı peşinde havai takılırken gelecek kayıp Kaybolan […]
Dediler ki derin bir uykudasın Uyanmak için öleceksin, Daldığın rüyaları unutacak Uykuya dair ne varsa geride bırakacaksın, Gerçeğe uyanacak Sevgiliye yoldaş olacaksın, […]
Özürleri sırtlanmış vicdan sahibinedir sözüm, Nefsine zalim, Küfür batağında battıkça batan üzerine alınmasın. Hakikati dert edinmiş aşığadır sözüm, Kahır edipte sırtını dönen, […]
