Bir yeri karanlığa bakar
Bir yeri aydınlığa
Karanlık gölge gibi çökmüş
Aydınlıkta boğulmakta,
Secdeden uzak
Hizmetten gafil
Kibrine yenilmiş
Sırtını dönüp geriye bakmakta,
Allah önünde dursa
Allah’tan gafil, zanda
Eskilerin aydınlığında
Günün karanlığında
Allah’tan uzak, zannına aldanmakta
Ey Gafil!
Tarih cesaret sahibi
Gerçeği miras bırakanların tarihi…
Korkaklığın seni tarih dışı kılmakta.
Okunmaz sayfaların satırlarında
Silinip gidecek bakışlarında
Karanlığa böylesine dalma!
Geçmişi miras alan insan benim
Sadece gün değil
Yarın da benim,
Hakikate siper can da benim.
İnsandan gafil, insanım demem
Secdeden gafil, büyüklenmem!
İnsandan kopan,
Gerçekten ayrılmakta,
Aydınlıkta dahi olsa karanlığa dalmakta
Karanlık gecede korkulara dalmakta
Sonuçta, ahmaklığa pişman
Kendini harcamakta,
Haktan bereketi kesilmiş
Kendine acımakta,
Kibir ile zan kardeş olmuş
Azazil başucunda durmakta.
Emir, sen seni bil
İnsandan uzaklaşma!
Allah’tan uzak, şeytana yaklaşma!
Aydınlıkta iken karanlığa batma
Kendi ayağına kendin çelme takma.
İnsandan gafil,
Kendini karanlıkta boğma!
Aydınlık ile karanlık arasında
Kalmışlar gibi olma!
İnsandan nasibi olmayana
Kafa yorma!
Halil İbrahim GENÇ
