Beni Nereden Tanıyacaksın

Duydum ki

Beni sormuş, soruşturmuşsun

O kadar sözden sonra tanıyamamış, bilememişsin.

Nereliymişim, kimlerdenmişim

Ne fark eder.

Hepsinde,

Dedikodudan öte değilim.

Tanıyacaksan daha ötesine bak!

Görürsen eğer

Kuşların dilinde zikirim

Üst üste katlanan dalgaların sesinde gizliyim

Yıldızlara çizili resmim

Güneş ışırken örtünürüm

Varlık içindedir sırrım.

Zifiri karanlık içinde

Kör bakanlara bakarken aydınlık içindeyim.

Deryalar üzerinden sonsuza yürür

Yürürken sonsuzluğa açılan kapı misali

Ulaşılmaz olanı yüklenenim.

İnsanlık içinde yürürken adım adım

Geleceğe sessiz bir devrim bırakmaktayım.

Bir ve farklı oluşun nefesi

Aynı değil, ayrı da değil oluşun gerçeği

Âlemlere üflenen ruh misali

İlahi ocağın gözüyüm.

Yeni bir dünyaya uzanırken

Yeni bir nesle bakmaktayım.

Emir’im, tanıyacaksan beni, yaptıklarıma bak!

Yoktan alıp vücuda taşıdıklarıma bak!

Dedikoduya değil,

Bana bak!

Yaşamadığını hakkı ile nasıl tanıyacaksın?

Beni yaşamadıkça tanıyacak mısın?

Tanımak sevmekten geçer

Delice sevmedikçe nereden yaşayacak,

Bilecek, tanıyacak da göreceksin?

Sen beni bana sor?

Abartısız, en yalın hâlde beni bulacaksın.

Dedikoduları bırak,

Yaşadıkça beni tanıyacaksın.

Halil İbrahim GENÇ

 

Bir yorum ekleyin

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir