Düştük, bu âleme düştük
Derya içinde damla, kendi derdimize düştük
Sebebimizi bir lokma, bir nefes bildik
Bilmezdik, sebep sevgiliye yâr olup ermekmiş
Kendisine ayna, güzelliğe dair olanı göstermekmiş
Yolun başında dua, buluşmaya sebep acziyete ekilmiş
Kabulü, sevgiliyi görmeye sebepmiş
Yolun vazgeçilmezi aşk ve göz yaşı, aşağıdan değil Kevser’den içmekmiş
Düştük, sevgilinin diyarına yükselmeye sebep düştük
Düştük, rahmet içinde sevgiliyi bulmak, kavuşmak için nimete düştük
Düştüğümüzü bilmezdik, sevgiliyi bildikçe düştüğümüze üzüldük
Gönülden, gözden değil, aşağı âleme düştük, indirildiğimizi bilmezdik
Sonu gelmez ahadiyet, gönül yurdunda sevgiliye kavuşmak için düştük
Sonu gelmez noktayı kübra, insan olmak için düştük.
Halil İbrahim GENÇ