Sanki dünyayı kendi yaratmış hesap sormakta
Hikmete gafil kafa tutmakta
Burnu Kaf dağında her iş başında
Dili pabuç olmuş, maşallah her şeyden anlamakta
Toz kondurmaz kendine, kabahati varsa bağırmakta
Yalanlar diyarına çadır kurmuş, inandığı yalanı yaşamakta
Lafta, dünyalar kurmuş, dünyalar yıkmakta
Yalnız kaldığında, bir hiç olduğunu anlamakta
Ancak, hakikate aymaz kendinden kaçmakta
Ölüm gerçek, unutulmuş diyarda
Âlemler ağlamayacak öldüğünde ardında
Diğerleri gibi unutulacak, hiçlik durağında.
Halil İbrahim GENÇ
