“Of” bile demeyeceksin dedi yaratan!
Görünen o ki
İlahi emri unutmuşsun!
Nefsinin hevasına kanmış
Anacığını, babanı unutmuşsun.
Öfke selinde kaybolmuş
Değerlerinden soyunmuş
Anacığını, babanı şeytanına satmışsın.
Sen ne biçim bir mahlûksun?
Seni sen kılanları bırakmış,
Şeytanlara kendini satmışsın.
Emekleri üzerinde kalmış
Mirasından soyunmuşsun.
Sen ne biçim bir mahlûksun?
“Of” bile demeyeceksin dedi yaratan!
Ana, baba hakkı
Yaratanın üzerindeki emek hakkı,
Varsa Allah’a imanın
Budur tevhidin hakkı.
“Of” bile demeyeceksin dedi yaratan!
Kan kussan, gülücüğü eksik etmeyeceksin,
Çaresiz kalsan, hissettirmeyeceksin
Her neyin varsa senin değil,
Önce onların olduğunu bileceksin.
Nefsinin hevasına, şeytandan arkadaşlarına,
Anacığını, babanı satmayacaksın.
Onlara duyarsız kalmayacak
Gözyaşlarına yitik bakmayacak
Ahlarını almayacaksın.
“Of” bile demeyeceksin dedi yaratan!
Hayr dualarını kazan ki
Bereketlensin dünyan.
Hızır yoldaşın olsun, Musa da komşun
Muhammed, sende bulunsun.
Hizmetin ibadet olsun.
“Of” bile demeyeceksin dedi yaratan!
Allah’tan miras emaneti, üzerindeki emeği
Zayi kılmamak için
“Of” dâhi demeyeceksin!
Mümin ise anan, baban
Saygıda kusur etmeyecek
Sevgiden taçlar örecek
Gönül yuvalarına girecek
Aileyi yok kılmayacak
Yuvanı yıkmayacaksın.
Onların rızası ile Allah’ın rızasını kazanacak
Göklere uzanmanın yolunu
Böylesi edineceksin!
Unutma
“Of” dahi demeyeceksin!
