Şartlandırmışız Kendimizi

Şartlandırmışız kendimizi

Bir yerden bakmaya

Bencilce yaşamın sanki nöbetçileriyiz

Gerçekte ne hayatlar var

Birbirinden habersiz farklı dünyalar var.

Birbirimizin dünyasına inmek varken

Kendi dünyamızın derdine düşmüş

Kendi dünyamıza taşımanın derdinde

Ötelere attığımız dünyalara yabancı kalmışız.

Yalancı bakışlarda yabancı durmuş

Alınan her nefesi birbirimize haram kılmışız.

Önce, barışabilsek kendimizle

Sevebilsek öteki dediğimizi de

Sevmek zor mu? Hiç yoksa konuşabilsek

Birbirimizin dünyasına bir inebilsek

İnsanız, farklı dünyalarda yaşasak da

Birbirimizden farklı olmadığımızı bir görebilsek

Acılarımızın, sevinçlerimizin benzer olduğunu bir anlayabilsek

Emir, şartlandırmışız kendimizi bir yerden bakmaya

Mahkûm kılmışız sadece bir açıya

Farklı açılardan bakmak için azıcık duyarlılık

Bak! Ne kadar yabancı kalmış, yabancı bakmaktayız

Bir aşabilsek! Yeni dünyalarda bir kavuşabilsek

Birbirimizi boğan bakışlardan bir kurtulabilsek

Birbirimize nefes olabileceğimizi anlayabilsek

Belki de uzak değiliz birbirimize

Ayrı dünyaların insanları olsak da

Tanış olabilir, beraberce yaşayabiliriz belki de

Hayra dair ise ihtimaller, göz ardı etmesek.

Halil İbrahim GENÇ

Bir yorum ekleyin

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir