İnsan, tarihten uzanan kurutulmuş Dal
Savrulmuşsun zamanın rüzgarında
Tutunmuşsun tarihten uzanan kuruttuğun dala
Dal kırılsa karışacaksın, hiç olmamış gibi yokluğa
Belli ki varoluş krizi yaşamaktasın
Anlam arayışı derdine düşmüş
Bilmekten öte, değerler çatısı altında var olduğunu unutmuşsun
Boşluğa düşmüş, değer kıldıklarınla yaşama tutunduğunu unutmuşsun
Sanki yokluk son durağın, Allah ile var olduğunu unutmuşsun
Senin Allah’ın var, yokluğa uğramayacaksın.
Elbet yokluktan geldin, sana sorulmadan var edildin
Varoluşun çaresizliğin, ama varsın
Öyle ise varlığa katılacak, varoluşuna dair bir sözün olacak
Sadece bilmek değil, duygusunda, değerinde yaşayacağın
Bir dünyaya katılacak, değerini kendin değer kılacak
Öylesi anlam bulacaksın.
Bir nasihat ise sözüm
Evvela Allah’a, öz varlığına tutunacak, kendini değer olarak bulacaksın
Allah ile var olduğunu bilecek, yücelere tutunacaksın
En üst idealde kendini değer buldukların ile var kılacaksın,
Anlamsız kıldıkları ile daraldıkça daralan
Yersiz yurtsuz kaybolanlardan, unutanlardan olmayacaksan
Köklerin Allah’a uzanmakta yeniden yeşereceksen.
Anlam arayışı derdi, değer edindikçe biter, ölmez değerler ile bitersen
Allah’tan, insandan, uzak kalmayacaksın insansız kalmayacaksan.
Emir, insan anlam ve değer varlığıdır
Değersiz bulduğunda dahi değer biçerken varoluşa katılmaktadır
Yaratılmış olmaya dair bir sözü olmasa da
Varoluşuna dair elbet bir sözü olmalıdır, olacaktır.
Halil İbrahim GENÇ