Köpek dişlerinin arkasında, kötülükten hoşnut iğreti bir hazda
Kalplere nüfuz eden kötülüğün ayak seslerinde beslendin, köpekleştin
Haberin yokken varlığa yavuz hırsız kesildin
Belli ki haberin yok, karanlığın dibine çekilirken adım adım
Yokluğa kanat açtın, varlığından habersiz kaldın.
Haberin yokken, şuursuzca yaşadığın insanlık tarihine ihanet ettin
Belli ki haberin yok, hiçlerken anlamsız, değersiz kıldığın
Mirastan yoksun, insan olmaktan beri kaldın.
Sen, hevân peşinden koşarken kendinden habersiz
Hikmetin sayfalarında acınacak yola daldın.
Umut etmeli miyim? Senden yana kaygılı kaldım
Korkutan hainliğin mi? Güvensiz bakışlarım
Seslendim duymadın, baktım görmedin, el uzattım tutmadın
Sen, üzerine alınmayan! Kötülüğün iradesi altında biçim kazandın
Varoluş nesnelerini oyuncak sandın, kendine yitik, aslından uzaklaştın
Kaçacak yerin yokken nereye kadar hesapsız, hadsiz yaşayacaksın
Gafletin derin uykusunda, kendinden habersiz kendine ihanet ettin
Belli ki haberin yok, nedenine ihanet ettin
Emanetin sahibi aslın seni beklerken aslından dahi uzak kaldın.
Sonuçlardan habersiz, bilinmeze yürürken adım adım
Hainliğe kol kanat gerdin, ahmaklığa memur, geleceğini yaktın
Sen kendine düşmansın, dipsiz bir çukura düşmek midir muradın?
Yedi başlı ejder misali, yakılmak mıdır muradın?
Emir’im; kızıla boyanan her şafakta, çatışkıya gebe varoluş içinde
Her türlü zaafa düşkün, şerre memur kararmış olan
Saklanmaya gerek duymaz, içindeki düşman
Cesaret maskesi, korkaklık fıtratı, karanlıkta kalışından anladın.
Acizlerin sığınağıdır Rabbin, kudret hançerini aldın
Hesapsız, hadsiz neyi varsa, fazilete gebe aşkla elinden aldın.
Halil İbrahim GENÇ
