Özür dilemek, bu kadar mı zor
Özür kapısı hep açık, bir özür dilesen
Üzerindeki ağır yükü, pişmanlığı, bir atabilsen
Yaşam sevinci dolacak yüreğine, bir kapılabilsen
Zor olanı geride bırakıp, bir nefes alabilsen
Kendini boğmaktan, bir kurtulabilsen.
Vicdanın muhasebesi elbet biter
İyilikler kötülüğü elbet giderir
Özür dileyip ötekinin hakkını da bir teslim edebilsen.
Öteki kıldığın hakikatte yoldaşındır
Ayrı kılan her ne ise bir geriye atabilsen
Kim ne derse desin veya yapsın ne fark eder
Yaptığının sorumluluğunu alıp yetişkinliğe, bir adım atabilsen
Varsa eğer kibirden yana eser, bir bırakabilsen
Özüne dönüp kendini, bir görebilsen
Karalar sürülmüş yüzünü, bir aydınlatabilsen.
Emir, özür dilemek zor iş
Zoru söyler, zoru istersin ama bir adım atabilsen
Kibirden uzak, sahibine hakkını teslim etmek
Sevincini yüreğinde yaşam sevinci diye bulmak
Taşıyamadığın yüreği kanatlandırıp uçurmak
Hafifleyen yüreğinde yakinliğe kapı aralamak
Kendini mahkûm ettiğinden kurtarmak
Özgürlüğe kapı aralamak ne kadar hoş, bir bilebilsen.
Hakiki isen insana inerken özüne yükseldiğini, bir görebilsen
Öteki kıldığından öte
Kendinden, öz varlığından özür dilediğini, bir bilebilsen
Kendine özürler borçlusun, halen anlayamadığını bir bilsen.
Gayrı koyan ne ise özürler siler, Hakk’a kendini bir sunabilsen.
Halil İbrahim GENÇ