Zamanın kumları salıverilmiş
Varlık deryasının dalgaları oluvermiş
Tutmak ne mümkün, tutunmak beyhude
Yokluktan varlığa insan
Bitimsiz bir yaşama salıverilmiş.
Varlık içinde acziyet, yoksunluk
Belki, bir kuru ekmeğe muhtaç
Hakk’a tutunarak nefes edinmiş.
Belki, varlık içinde şımarıklık ile kibir
Küfür kapısını aralarken şeytan olmaya memur
Kendini, kendinden öteye atıvermiş.
Zamanın kumları kum saati misali
Bitimsiz bir döngünün şahidi misali
Yokluktan varlığa vücud veren kudrete, tanık kılarken ayet misali
Her an dolup da boşalan insanı resmeder gibi
İnsan, çetin bir mücadele içine salıverilmiş.
Yokluktan öte hep varlığa gebe,
Daim yaratım içinde, kendi içinde kendine salıverilmiş.
Kâh ötelere tutunmak derdinde
Kâh ana tutunayım derdinde
Yarattığı dünyalar içinde
Zamanın kumlarına şekil verdiğinde
Kendinden kendine salıverilmiş.
Emir, başı boş bilmez âlemleri
Hikmete memur her vücuda gelen,
Yokluktan varlığa çırpınış içinde
Her an varlığa biçim veren kudret içinde
Kudretten nefeslenmeye tutunuvermiş,
Tadında yaşamaya salıverilmiş.
Halil İbrahim GENÇ
